I-sza Niedziela Adwentu - Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił

Iz 63, 16b-17. 19b; 64, 3-7 "Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił"

Tyś, Panie, naszym ojcem,

„Odkupiciel nasz” to Twoje imię odwieczne.

Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić

z dala od Twoich dróg,

tak iż serce nasze staje się nieczułe

na bojaźń przed Tobą?

Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi

i na pokolenia Twojego dziedzictwa.

Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił,

przed Tobą skłębiłyby się góry.

Ani ucho nie słyszało,

ani oko nie widziało,

żeby jakiś bóg poza Tobą działał tyle

dla tego, co w nim pokłada ufność.

Wychodzisz naprzeciw tych,

co radośnie pełnią sprawiedliwość

i pamiętają o Twych drogach.

Oto Tyś zawrzał gniewem, żeśmy zgrzeszyli

przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani.

My wszyscy byliśmy skalani,

a wszystkie nasze dobre czyny

jak skrwawiona szmata.

My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście,

a nasze winy poniosły nas jak wicher.

Nikt nie wzywał Twojego imienia,

nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie.

Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami

i oddałeś nas w moc naszej winy.

A jednak, Panie, Tyś naszym ojcem.

Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą.

My wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.



Liturgia Słowa na I-szą Niedzielę Adwentu 30.11.2014r.

Pierwsze czytanie:	Iz 63, 16b-17. 19b; 64, 3-7 Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił
Psalm responsoryjny:	Ps 80 (79), 2ac i 3b. 15-16. 18-19 (R.: por. 4)
Drugie czytanie:	1 Kor 1, 3-9 Oczekujemy objawienia się Jezusa Chrystusa
Śpiew przed Ewangelią:	Ps 85 (84), 8
Ewangelia:	Mk 13, 33-37 Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan domu przyjdzie